به نقل از وبلاگ طلبگی و دنیای عشق

شور شوق بچه ها و استرسشون موقع مصاحبه
منو ياد خودم انداخت
نا خوداگاه اشك گوشه ي چشمام حلقه زد
وقتي داشت مي رفت سوال كرد سخت مي گيرن دو سه تا سوالي كه به فكرم رسيد بهش گفتم
و گفتم توسل كن و برو..
يادم اومد كه ما طلبه ها سرباز امام زمانيم
و اومدن به حوزه شايد دو علت داره كه يكيش خوبه و بايد فرصت بدوني و يكي ديگه كمي خطر ناك
مورد اولش اينه كه شايد كاري كردي ، دعاي پدر و مادري پشتت بوده
كه آقا تو رو انتخاب كرده و بايد قدر بدوني و تلاش كني كه بشي ياور امام زمان!
و گزينه دوم اينه كه : اين كه اتمام حجت است كه هيچ بهونه اي نداشته باشي تا بگي خواستم خوب باشم و نشد!
ما طلبه ها ، ما طلبه ها،ما طلبه ها نكنه يادمون بره واسه چي اومديم؟

ادامه مطلب در وبلاگم: طلبگی و دنیای عشق